over buiten (be-)leven met kinderen van elke leeftijd
"Het gaat pas goed,
als het fout gaat"
Op uitnodiging van de basisschool van mijn zoon heb ik vanavond een lezing bijgewoond van Steven Pont. Je kunt hem bijvoorbeeld kennen van Het Geheime Leven van Vierjarigen, op zich al een aanrader. Ik, en met mij een grote groep ouders, werd getrakteerd op een humoristisch en levendig betoog dat voor mij persoonlijk voelde als een bevestiging.
Een van de redenen dat deze website bestaat, is dat ik anderen wil bewegen hun kinderen meer los te laten. Meer te laten ervaren, minder te beschermen. Het 'buiten zijn' is daarin een middel, geen doel. Ik zie mezelf graag als vader die zijn kinderen zelf laat ontdekken hoe de wereld in elkaar steekt. Nee, natuurlijk lukt dat niet altijd. Soms wint de angst, soms laat je je keuzes bepalen door 'wat er zou kunnen gebeuren'. En soms kies ik ook gewoon voor wat op dat moment het makkelijkst is. We zijn allemaal mens.
Juist daarom is het fijn om af en toe aangemoedigd te worden in het volgen van het door mij gekozen pad, je gesteund te voelen in je overtuiging dat je kinderen het nodig hebben, af en toe buiten hun comfort zone te staan. En juist die aanmoediging is wat ik overhield aan het verhaal van meneer Pont.
Aan de hand van al dan niet waargebeurde verhalen werden wij, de ouders, met de neus op de feiten gedrukt. Wanneer je je kinderen hun hele jeugd de hand boven het hoofd houdt, elke oneffenheid gladstrijkt, dan gaat dat ze niet helpen in hun leven zonder jou. "Nergens zoveel mensen van 20 tot 30 die therapie nodig hebben", aldus Steven. De reden, volgens hem, is dat deze jongvolwassenen in hun jeugd niet hebben leren omgaan met tegenslag. "Het gaat in de opvoeding", zo zei hij, "pas goed als het fout gaat". Pas dan kunnen kinderen leren van ervaring, en dat is de beste leerschool.
Wat ik jou als lezer wil meegeven, is Stevens stelregel voor wanneer je
kind iets vraagt en je twijfelt of je het hem of haar moet laten doen: 2 x nee = ja.
"Pap ... ik heb een mooie tak gevonden. Mag ik die met mijn zakmes mooi maken?"
-
Vraag 1: Is het levensbedreigend?
Je zult zien dat het antwoord op deze vraag vaak "nee" is. Een zakmes is scherp, maar je moet wel heel goed je best doen om er een leven mee te bedreigen. De eerste "nee", dus. -
Vraag 2: Is het 'de buitenwereld' tot last
Wederom, in dit geval, een "nee". Niemand heeft er last van als zoonlief er een rommeltje van maakt door overal houtsnippers achter te laten. Althans ... niet de buitenwereld.
In bovenstaand voorbeeld hebben we twee keer een "nee" als antwoord. In zo'n geval, zegt Steven Pont, is het antwoord op de vraag dus "Ja, jij mag dat". En met deze twee vragen als steuntje in de rug, wordt het volgens mij nóg makkelijker om te kiezen voor wat goed is voor de ontwikkeling van je kind: fouten maken, en leren van die ervaring!
Geschreven door Paul Verheul
Paul is vader van twee jonge kinderen. Hij houdt van buiten, maar woont in een rijtjeshuis in een middelgrote Nederlandse stad. Om dat voor zichzelf goed te maken, schrijft hij over het door hem zo geromantiseerde Buiten.